درد قاعدگی عبارت است از بروز شدید (مانند دل پیچه) به هنگام پریود. این درد ممکن است یکی دو سال بعد از بلوغ آغاز و بطور مرتب رخ دهد (درد قاعدگی اوّلیه) یا اینکه سالها بعد از وقوع اوّلین قاعدگی شروع شده باشد (درد قاعدگی ثانویه). شدت علائم بیماری از یک فرد نسبت به فرد دیگر، بسیار متغییر است و حتی در یک خانم نیز ممکن است از یک قاعدگی به قاعدگی دیگر متفاوت باشد. معمولاً با افزایش سن و زایمان علائم بیماری کمتر میشود.
علائم شایع:
درد مانند دلپیچه و گاهی نیز در قسمت های پائین شکم، کمر و رانها.
(این درد با شروع قاعدگی آغاز شده و به مدّت چند ساعت تا چند روز ادامه می یابد)
- تعریق زیاد
- زیاد شدن دفعات ادرار
- تحریک پذیری، عصبی بودن، افسردگی
- گاهی تهوع و استفراغ
- فقدان انرژی و بندرت اسهال.
علّت بیماری:
انقباضات قوی و طولانی عضلانی رحم، کش آمدن و گشاد شدن گردن رحم برای ورود خون از رحم به واژن و دفع آن
- عفونتهای لگنی
- فیبروئیدها و سایر تومورهای خوش خیم رحم
- استفاده از «آی یو دی ».
عوامل تشدید کننده بیماری:
مصرف کافئی
ن- استرس (مسائل عاطفی و روانی به خودی خود باعث درد نمی شوند امّا می توانند درد را بدتر یا پاسخ به درمان را کمتر کنند)
سابقه خانوادگی قاعدگی دردناک
- ورزش نکردن و رژیم غذائی نامناسب.
درمان:
هدف اوّیه درمان این بیماری کاهش درد است.
اهداف دراز مدّت عبارتند از: کشف علت زمینه بیماری و درمان آن.
۱- گرما به رفع درد کمک می کند. می توانید روی شکم و کمر کمپرس گرم بگذارید یا اینکه حمام آب داغ بگیرید.
۲- برای ناراحتی های بسایر خفیف استفاده از یک مسکن ساده کافیست.
گاهی نیز ممکن است بسته به علت بیماری داروهای دیگر نیز تجویز شود
۳-انجام ورزش و فعالیت بدنی منظم شدت درد و ناراحتی در قاعدگی بعدی را کاهش میدهد
۴- مصرف نوشیدنی ها و غذاهای کافئین دار را متوقف کنید. در بعضی خانم ها مصرف چای می تواند علائم درد را کاهش دهد.