داروهای انزال زودرس،کنترل زمان و میزان لذت جنسی

اطلاعاتی که امروز برای شما شرح می دهیم، نشان می دهند بیمارانی که از انزال زود رس رنج می برند و از داپکستین هیدروکلراید (dapoxetine) به منظور درمان بیماری خود استفاده می کنند در روابط جنسیشان، پیشرفت های چشمگیری را شاهد خواهند بود. آنها معتقدند که توانایی کنترل زمان انزال را بدست می آورند، و مدت زمان آمیزش و همچنین انزال غیر واژینال (IELT) آنها نیز افزایش پیدا می کند. وزارت تغذیه و داروی امریکا اخیراً استعمال داروی داپکستین را تبلیغ می کند. این مطلب برای نخستین بار در صدمین کنگره سالیانه مبارزه با بیماری های تناسلی به بحث و بررسی گذاشته شد.

بر اساس اطلاعات انجمن مبارزه با بیماری های تناسلی امریکا، انزال زودرس رایج ترین بیماری جنسی در آقایون می باشد. تخمین زده شده که این بیماری 27% از 34% مردان - در کلیه رده های سنی و نژاد ها - که دارای رابطه جنسی هستند را تحت تاثیر قرار می دهد. در مقایسه با بیماری های مربوط به نعوذ که تنها 10% از کل 12% مردان در همه سنین را به خود اختصای داده است، می توان به راحتی مشاده کرد که بیماری فراگیری است.  این بیماری می تواند از همان ابتدای شروع رابطه جنسی در فرد بروز کند و همچنین می تواند پس از سپری شدن مدت زمانی خاص ایجاد شود.

دکتر "جان پرایر" رئیس تیم جراحی دانشگاه مینی سوتا و یکی از پژوهشگران اصلی تحقیق بر روی داپکستین معتقد است که : "اثری که انزال زودرس بر روی آقایون و همچنین شریک زندگی آنها می گذارد، می تواند به شدت برای رابطه آنها مخرب باشد، و می توان گفت که تا کنون هم هیچ گونه درمان حقیقی برای آن کشف نشده. در میان کلیه درمان های رایج، به نظر می رسد که سودمندی داپکستین می تواند از سایرین بهتر تخمین زده شود. این دارو از تاثیز گذاری بالاتری برخوردار است."

داپکستین نوع 3

طرح و نتیجه

بر طبق مطالعات پزشکی که بر روی این دارو انجام شده است،  2614 مرد بین سنین 18 تا 77 سالگی مورد آزمایش قرار گرفتند؛ این افراد همگی دارای رابطه جنسی مرتب با فردی خاص بوده و مشکل اساسی آنها به این صورت بود که پیش از زمان دلخواه انزال می شدند.  می توان گفت که به سرعت پس از آنکه عمل دخول انجام می گرفت (مدت زمانی در حدود 1 تا 2 دقیقه) انزال در انها شکل می گرفت و بیمارن هیچ گونه کنترلی بر روی آن نداشتند.

برخی از افراد در این آزمایش 30  میلی گرم و برخی دیگر 60 میلی گرم داپکستین استعمال کردند. سپس از بیمارن خواسته شد تا پیش از شروع رابطه جنسی بر روی طرز درمان دارو مطالعه داشته باشند، بیمارانی که در 75% از روابط خود پس از سپری شدن 2 دقیقه دچار انزال زودرس می شدند، در عرض دو هفته بهبودی چشمگیری پیدا کردند.

تغییرات در روند جنسی بیماران به دقت مورد تحلیل و برسی قرار می گرفت. میزان کنترل انزال و رضایت جنسی در این افراد تحت 5 مرحله از "خیلی ضعیف تا خیلی خوب" رده بندی شد.  همچنین میزان رضایت شرکای جنسی اینگونه افراد نیز مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.

آقایونی که از داپکستین به میزان 60 تا 30 میلی گرم استفاده می کردند، تواسنتد در طول یک هفته 3 تا 4 برابر کنترل بیشتری بر روی انزال خود داشته باشند. می توان اظهار داشت که در طول دوره 12 ماهه ی درمان و پژوهش، همه ی آنها به بهبود نسبی دست پیدا کردند.

-- درصد مردانی که رده بندی آنها در کنترل انزال از "متوسط تا خیلی خوب" بود به طور فزاینده ای افزایش پیدا کرد. این رقم از 2.5 درصد به 51.8 درصد ارتقا پیدا کرد. برخی دیگر از بیماران نیز بدون اینکه داروی واقعی را مصرف کنند، تنها به آنها داروی خنثی داده می شد که در صد بهبود 3.5 درصدی آنها تنها با تلقین به 26.4 درصد رسید.

-- درصدی از آقایون که در گروه "خوب تا خیلی خوب" رده بندی شده بودند، با مصرف داپکستین به میزان 30 میلی گرم از 20.2 درصد به 38.7 درصد افزایش پیدا کرد، و مصرف 60 میلی گرمی دارو توانست میزان 21.6 درصد را به 24.6 ارتقا دهد.

-- شرکای جنسی بیمارانی که از داپکستین 30 میلی گرم استفاده می کردند، از رضایت 20.4 درصدی به رقم 39 درصد افزایش یافت و شرکای جنسی افرادی که از داپکسین 60 میلی گرم استفاده می کردند، توانستند میزان رضایت جنسی خود را از 24.8 درصد به رقم 47.4 درصد بهبود بخشند.

این تحقیقات همچنین نشان دادند که بدن به راحتی می تواند داپکسنی را جذب کند و این دارو مشکلات حادی را ایجاد نمی کند. میزان تاثیرات جانبی را می توان در گروههای ملایم تا شدید رده بندی کرد. از رایج ترین تاثیرات جانبی این دارو که هم از سوی بیمارانی که داپکسین 30 میلی گرم استفاده می کردند و هم از سوی بیمارنی که انواع 60 میلی گرم آنرا مصرف می نمودند، گزارش شده، ایجاد حالت تحوع به همراه سر درد است.

نکاتی پیرامون انزال زودرس

هر چند این بیماری در بسیاری از مردان شایع می باشد و از جمله بیماری های رایج در مردان به شمار می رود، اما کمتر به آن توجه شده و در اکثر موارد درمان نشده باقی می ماند. بیشتر پزشکان توانایی تشخیص و درمان این بیماری را نداشته و اغلب بیماران نیز ترجیح می دهند که در مورد مشکل خود نه با همسرشان صحبت کنند و نه با یک متخصص. این بیماری می تواند تاثیرات منفی زیادی را بر روی تمام جنبه های زندگی یک فرد بگذارد. نه تنها می تواند میزان لذت جنسی تا حد بسیار زیادی کاهش دهد، بلکه در عین حال می تواند بنیان رابطه زناشویی را تخریب و ویران نماید. می توان گفت که اعتماد به نفس بیمار نیز تا حد بسیار زیادی کاهش می یابد.

یک مطالعه تجربی که در ماه می سال 2005 در ژورنال پزشکی امریکا منتشر شد، بیان می داشت که فاکتورهایی از قبیل فرایند پیش نوازی، و اضطراب از جمله عوامل مهمی هستند که می توانند بر روی انزال زودرس تاثیر گذار واقع شوند. این پژوهش حاکی از این امر بود که همسران افرادی که دچار انزال زودرس هستند، دارای مشکلات خانوادگی بیشتر بوده و دچار عدم رضایت جنسی و روحی می باشند.

نکاتی پیرامون اورتو یورولوژی (Ortho Urology)

این دارو از محصولات کارخانه مبارزه با بیماری های تناسلی مک نیل می باشد و مدعی است که می تواند از سایر داروها مفید تر واقع شود و انتخاب بهتری نسبت به ELMIRON pentosan  polysulfate sodium و DITROPA XL  oxybutynin chloride است.

* مدت زمان انزال غیر واژینال (IELT)

- این مقوله برای نخستین بار در سال 1994 مطرح شد. پژوهش های ابتدایی از کلینیک های تخصصی که در حال بحث و بررسی بر روی انزال زودرس بودند، شروع شدند. در آزمایشات اولیه یکی از طرفین با استفاده از یک کورنومتر مدت زمان انزال را اندازه می گرفت. این مدت، از زمانیکه دخول انجام می گرفت تا زمانیکه انزال صورت می پذیرفت، محاسبه می شود. مدت زمانیکه این فرایند به خود اختصا ص می دهد به عنوان IELT شناخته می شود.

** در اسپانیولی ها، اروپایی ها، و دورگه های امریکایی قابل مشاهده است ."

بلوغ دیررس

بلوغ دیررس چیست؟

بلوغ زمانی است که بدن فرد از حالت کودکی به بزرگسالی رشد می کند. بلوغ به واسطه ی تغییراتی که در بدن رخ می دهد ایجاد می شود. در دختران، سینه ها بزرگ می شود و موهای شرمگاهی رشد می کند و همچنین قاعدگی اتفاق می افتد. شکل کلی بدن نیز تغییر می کند، ران ها بزرگتر شده و انحنای بدن بیشتر می شود.

در پسران، موی قسمت های شرمگاه و  صورت رشد می کند و آلت تناسلی بزرگتر می شود. شکل بدن نیز شروع به تغییر می کند، شانه ها پهن تر شده و هیکل مردانه تر می شود.

این تغییرات به واسطه ی هورمون های جنسی صورت می گیرد (تستوسترون در مردان و استروژن در زنان) که بدن در این سنین میزان بیشتری از آنها را تولید می کند.

بلوغ طی چند سال صورت می گیرد، که سن شروع آن در افراد مختلف متفاوت است. در دختران معمولاً بین سنین 7 تا 13 سالگی و در پسران بین سنین 9 تا 15 سالگی اتفاق می افتد. البته ممکن است در برخی زودتر یا دیرتر از این سنین اتفاق بیفتد. این تفاوت در شروع سن بلوغ امری کاملاً طبیعی است.

گاهی اوقات، برخی افراد دوره بلوغ  را بدون ایجاد هرگونه تغییر در بدن خود، سپری میکنند. این مسئله بلوغ دیررس نامیده می شود.

علت بلوغ دیررس چیست؟

بلوغ دیررس دلایل متفاوتی ممکن است داشته باشد. معمولاً این مسئله در خانواده ارثی است.  ممکن است والدین، عمو، خاله، خواهرها یا برادرهای فرد نیز به این مسئله دچار باشند. این مسئله تاخیر سرشتی (دیر شکوفا) نامیده می شود و معمولاً نیاز به هیچ درمانی نیز ندارد. این نوجوانان با گذشت زمان به طور طبیعی رشد میکنند، اما این مسئله در آنها دیرتر از همسالانشان اتفاق می افتد.

مشکلات پزشکی نیز ممکن است گاهی باعث تاخیر بلوغ شود. برخی افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت، فیبروز مثانه، مشکلات کلیه، و حتی آسم ممکن است در سنین بالاتری به بلوغ برسند، چون این بیماری ها رشد بدن را دشوارتر می سازند. درمان و کنترل صحیح این بیماری ها می تواند به جلوگیری از بلوغ دیررس کمک کند.

افرادی که دچار سوء تغذیه هستند نیز دیرتر از همسالان خود به بلوغ می رسند. برای مثال، نوجوانانی که دچار کم اشتهایی و بی اشتهایی عصبی هستند، معمولاً میزان زیادی وزن کم می کنند و بدنشان قادر نخواهد بود به میزان کافی رشد کند. دخترانی که بیش از اندازه به فعالیت های ورزشی سرگرم هستند معمولاً دیرتر به بلوغ میرسند چون ورزش باعث از بین رفتن چربی بدن آنها می شود و میزان معین از چربی برای رسیدن به بلوغ دختران لازم است.

بلوغ دیررس ممکن است به خاطر مشکلات غدد هیپوفیز نیز باشد. چون این غدد هورمون های مهمی برای رشد بدن تولید می کنند.

برخی افرادی که در سنین طبیعی به بلوغ نمی رسند، مشکلا مربوط به کروموزوم دارند که از DNA ساخته شده است که شامل برنامه های سازندگی بدن است. مشکل کروموزوم ها ممکن است در رشد طبیعی بدن اختلال ایجاد کند.

سندرم ترنر نمونه ای از اختلال کروموزوم است. این مسئله زمانی اتفاق می افتد که دو کروموزوم X در زنها غیرطبیعی بوده یا وجود نداشته باشد. این مسئله در رشد دختران و همچنین در رشد تخمدانها و تولید هورمون های جنسی تاثیر می گذارد. زنانی که این مشکل خود را مورد درمان قرار نداده باشند، قدی کوتاه تر از حد معمول دارند، نازا هستند و ممکن است به سایر مشکلات و اختلالات پزشکی نیز مبتلا باشند.

مردان مبتلا به سندرم کلاین فلتر، یک کروموزوم X اضافه دارند (به جای XY، XXY) و این مسئله می تواند بر نحوه ی رشد آنها تاثیر منفی بگذارد.

پزشکان چه می کنند؟

خوشبختانه پزشکان می توانند به این نوجوانان کمک کنند تا بلوغشان طبیعی تر گردد. پس اگر شما نیز جزء آندسته نوجوانانی هستید که تصور می کنید رشدتان طبیعی نیست، می توانید از والدینتان بخواهید تا شما را به پزشک نشان دهند.

پزشک علاوه بر آزمایش فیزیکی، سابقه ی پزشکی خانواده شما را نیز بررسی میکند و در مورد هرگونه علائم یا نگرانی شما، وضعیت سلامتیتان در گذشته، وضعیت سلامتی خانواده، آلرژی های شما، یا درمان هایی که انجام داده اید و سایر مسائلی که میتواند در رشد شما تاثیر بگذارد سؤال می کند. همچنین ممکن است آزمایش خون نیز برای تشخیص بیماری های تیروئید، هیپوفیز، کروموزوم یا مشکلات انجام گیرد. رادیولوژی نیز برای بررسی میزان رشد استخوانها انجام خواهد گرفت.

در اکثر موارد پزشک به شما اطمینان خواهد داد که هیچ مشکل جدی برای رشد طبیعی فرد وجود ندارد و شما فقط کمی دیرتر از سایرین به بلوغ خواهید رسید. اما در صورت تشخیص مشکل جدی، پزشک فرد را برای آزمایشات و بررسی های بیشتر به پزشک متخصص بیماری های رشدی کودکان معرفی خواهد کرد.

برای بیشتر نوجوانانی که بلوغ دیررس دارند، منتظر ماندن و صبر کردن برای بروز علائم رشد و رسیدن به بلوغ بسیار دشوار است، حتی پس از اینکه پزشک آنها را از سلامت کامل آنها مطمئن کرده است. در برخی موارد پزشک فرد را مورد درمانهای هورمونی قرار می دهد تا علائم بلوغ زودتر هویدا شوند. معمولاً چند ماه پس از قطع درمان، هورمون های خود فرد شروع به ادامه کار می کنند.

برخورد با بلوغ دیررس

واقعاً برای نوجوان سخت است که ببیند دوستان وهمسالانش رشد کرده اند و اندامشان تغییر کرده است، اما هیچ تغییری در آنها رخ نداده است. ممکن است تصور کنند هیچوقت بزرگ نمی شوند و همیشه به همان حالت می مانند. حتی اگر والدینشان و پزشک به آنها اطمینان دهد که آنها نیز به طور طبیعی رشد خواهند کرد و به بلوغ می رسند، حتی اگر حرف های آنها را باور هم داشته باشند، برایشان سخت است که منتظر بمانند تا بدنشان مانند سایر همسالانشان رشد کند.

اگر احساس افسردگی کنند در مدرسه و در برخورد با دوستانشان دچار مشکل شوند، حتماً باید موضوع را با والدینشان، پزشک یا فرد مطمئن دیگری در میان بگذارند. این افراد می توانند به نوجوان برای کنار آمدن با احساسات خود کمک کنند و راه حل هایی پیش روی آنان بگذارند.

برخورد و پذیرش بلوغ دیررس برای هر فردی دشوار است. اما مشکلی است که قابل درمان است. اگر شما نیز دچار این مشکل هستید، حتماً از دیگران برای حل آن کمک بخواهید. اما یادتان باشد، در اکثر موارد شما نیز به طور طبیعی رشد خواهید کرد و به پای همسالانتان خواهید رسید.